donderdag 11 december 2008

Begeleiding

Begeleiders zijn erg belangrijk gedurende een afstudeerproject. Ik ken legio afstudeerders waarbij het afstudeertraject een lijdensweg werd omdat ze het niet konden vinden met hun begeleiding. Ikzelf kan het gelukkig prima vinden met mijn begeleiding.
Ik heb op papier en in de praktijk vrij veel begeleiders: er zijn in totaal 6 personen die zich met mijn begeleiding, project en beoordeling bemoeien. Gelukkig zijn ze niet allemaal even belangrijk anders zou het op één lijn krijgen van al die mensen al een afstudeerproject op zich zijn. Ik heb in het dagelijkse werk met 2 begeleiders het meest te maken. Het wordt tijd ze eens voor te stellen.

De belangrijkste is H: man, universitair docent maar doet liever onderzoek, vol ideeen en suggesties. Overleggen met H moet je leren. In een overleg komt er zo'n stroom informatie over dingen die je mogelijk zou kunnen gaan doen, dat het nog wel eens lastig is om alles te volgen of uit te zoeken wat nu echt belangrijk is en wat meer als extra'tje bedoeld is. Als je dat eenmaal onder de knie hebt (het heeft mij wel wat tijd gekost) is hij erg waardevol als begeleider. Hij weet zo veel dat hij voor elk inhoudelijk probleem wel een oplossingssuggestie heeft. Nadeel is wel dat hij bij elk antwoord en resultaat direct ook nieuwe vragen kan bedenken. Onderzoek is nooit af. Het is een eigenschap die veel begeleiders hebben. Voor je het weet ben je bezig met dingen die niet bij je onderzoek horen met alle vertraging van dien.
Gelukkig heb ik ook T: vrouw, jong, aio, kritisch, ambitieus. T is vastbesloten om zich niet te laten remmen door haar vrouw zijn, ze wil het tot hoogleraar schoppen. Ik verwacht zeker dat ze daar ooit komt. T is een stuk gestructureerder dan H en dat is voor mij wel erg prettig. Ze zorgt ervoor dat ik niet verdwaal in de suggesties van H en houdt een schuin oog op mijn planning. Ook zij heeft moeten leren overleggen met H en kan zich dus goed verplaatsen in mijn positie. Uiteraard houdt T bij hoe het met mijn opdracht gaat, maar daarnaast houdt ze ook bij hoe het met mij gaat: of ik het allemaal nog wel leuk vind en zie zitten. Niet alleen mijn opdracht, maar ook over het hoe en wat van na mijn afstuderen.

Binnenkort gaat mijn afstuderen de fase van het meten in, dan zal ik waarschijnlijk heel wat uren met vooral T doorbrengen in het lab (H heeft niet zo veel tijd om werkelijk in het lab te staan). Meten wordt leuk en spannend, ik hoop jullie er snel verslag van te kunnen doen.

Geen opmerkingen: