Het bijhouden van een blog tijdens mijn promotie is nog niet zo makkelijk, getuige een jaar stilte. Ik produceer genoeg schrijfsels maar deze zijn doorgaans gericht aan collega's, begeleiding of andere wetenschappers die ik probeer te overtuigen van mijn resultaten. Ik maak genoeg mee, maar mis de mogelijkheden (tijd, afstand) om het ook op deze plek te delen.
Na een jaar stilte, dus bij deze het einde van dit blog... Bedankt aan de mensen die de stukjes gelezen hebben :-)
maandag 16 juli 2012
woensdag 1 juni 2011
Meten aan Mensen
In mijn eerste jaar als student heb ik het vak "meten aan mensen" gevolgd. Een vak waarin wij kennis maakten met allerhande metingen die je aan het menselijk lichaam kan doen. Ik doe nog steeds metingen aan mensen, maar het is wel wat ingewikkelder geworden. Ik meet nu namelijk niet meer voor onderwijsdoeleinden aan medestudenten, maar aan wettelijk goed beschermde vrijwilligers. Proefpersonen zijn uiteraard geen proefkonijnen en metingen op mensen voor wetenschappelijke doeleindes zijn niet maar zo mogelijk.
Onderzoek aan mensen (gezond en ziek) valt onder de Wet Mensgebonden Onderzoek. Voor mij betekent dit dat ik toestemming nodig heb van de medisch ethische toetsingscommissie. Die commissie bekijkt mijn onderzoeksopzet en beoordeeld of de belasting die mijn metingen zijn voor de proefpersonen in verhouding staan tot wat we kunnen leren van de resultaten. Nu is het helemaal niet zo dat ik mijn proefpersonen onderwerp aan de meest vreselijke experimenten, de belasting bij mijn experimenten is vrij klein, maar dit is hoe het hoort en moet.
Voor mij is dit vooral een berg papierwerk: er moet een dossier ingediend worden met een uitgebreid protocol, informatiebrief voor potentiële proefpersonen (in begrijpelijk Nederlands, best een uitdaging) en allerhande formulieren. Berg papierwerk is vrij letterlijk. De onderdelen dienen in 20-voud, door diverse betrokkenen ondertekend, geniet EN geperforeerd, per onderdeel gebundeld aangeleverd te worden. Meer dan een volle werkdag was het kopieerapparaat mijn beste vriend, hopend dat niet voor lunchtijd de toner leeg zou zijn.
Maar als dat dan achter de rug is, blijkt dat de commissie de beroerdste nog niet is. Commentaar is gegrond en zeer constructief en resulteert echt in een beter protocol. De metingen zijn op dit moment in volle gang en de data stroomt binnen. Op naar de volgende uitdaging: chocola maken van de resultaten.
Onderzoek aan mensen (gezond en ziek) valt onder de Wet Mensgebonden Onderzoek. Voor mij betekent dit dat ik toestemming nodig heb van de medisch ethische toetsingscommissie. Die commissie bekijkt mijn onderzoeksopzet en beoordeeld of de belasting die mijn metingen zijn voor de proefpersonen in verhouding staan tot wat we kunnen leren van de resultaten. Nu is het helemaal niet zo dat ik mijn proefpersonen onderwerp aan de meest vreselijke experimenten, de belasting bij mijn experimenten is vrij klein, maar dit is hoe het hoort en moet.
Voor mij is dit vooral een berg papierwerk: er moet een dossier ingediend worden met een uitgebreid protocol, informatiebrief voor potentiële proefpersonen (in begrijpelijk Nederlands, best een uitdaging) en allerhande formulieren. Berg papierwerk is vrij letterlijk. De onderdelen dienen in 20-voud, door diverse betrokkenen ondertekend, geniet EN geperforeerd, per onderdeel gebundeld aangeleverd te worden. Meer dan een volle werkdag was het kopieerapparaat mijn beste vriend, hopend dat niet voor lunchtijd de toner leeg zou zijn.
Maar als dat dan achter de rug is, blijkt dat de commissie de beroerdste nog niet is. Commentaar is gegrond en zeer constructief en resulteert echt in een beter protocol. De metingen zijn op dit moment in volle gang en de data stroomt binnen. Op naar de volgende uitdaging: chocola maken van de resultaten.
maandag 24 januari 2011
Plannen uitvoeren
Plannen maken is makkelijk. Plannen uitvoeren een stuk moeilijker. Of soms niet eens zozeer moeilijker, maar wel tijdrovender. Sinds mijn vorige berichtje hier, ben ik bezig geweest met de voorbereiding van de uitvoer van alle plannen: zorgen dat de apparatuur werkt, wachten tot nieuw apparatuur binnen is, pilot metingen, protocol bijschaven en klaarmaken voor beoordeling voor de medisch-ethische toetsingscommissie. Die laatsten moeten bekijken of het redelijk is waar ik mijn proefpersonen aan bloot wil stellen. (niet dat ik iets gevaarlijks ga doen, maar omwille van de zorgvuldigheid moet het toch bekeken worden).
Dat hele proces duurt lang, 3 maanden sinds de eerste plannen. En het gaat nog wel minimaal een maand duren voor ik echt aan de gang ga met metingen. Onderzoek doen kan een tijdrovende bezigheid zijn.
Dat hele proces duurt lang, 3 maanden sinds de eerste plannen. En het gaat nog wel minimaal een maand duren voor ik echt aan de gang ga met metingen. Onderzoek doen kan een tijdrovende bezigheid zijn.
zaterdag 30 oktober 2010
Plannen
Voor veel dingen geldt dat plannen maken en de voorpret bijna leuker dan de daadwerkelijke uitvoer, vakantie-voorpret of het 100 keer luisteren van de laatste CD voor je de band live gaat zien. Onderzoek doen blijkt geen uitzondering.
Na een serie testmetingen die niet echt goede resultaten gaven, wist ik niet zo goed welke kant ik nu het beste op kon gaan. Doorgaan met testmetingen in de hoop dat het wel zou lukken maar met het risico een boel tijd te verspillen aan iets wat geen nieuwe informatie oplevert? Of een nieuwe weg inslaan, maar welke dan? Op zo'n moment blijkt het grote belang van goede begeleiders die signaleren dat je ergens een beetje mee worstelt en je twijfels serieus nemen. Gelukkig hebben zij dan juist veel ideeën die mij weer een eind op weg hebben geholpen.
Inmiddels zijn de ideeën van mijn begeleiders wat aan het bezinken en krijg ik ook zelf weer meer inspiratie. Aan ideeën geen gebrek meer. Dan begint misschien wel het leukste deel van onderzoek doen. Niet gehinderd door technische obstakels of lastig te interpreteren verschillen tussen proefpersonen, ben ik vrij om dingen te denken als: "als DIT gaat werken, ben ik de eerste die dit op die manier gemeten heeft!" en "met de resultaten van deze studie kan ik wel 3 papers schrijven! dat is de helft van mijn proefschrift!"
In mijn hoofd klopt het allemaal al... nu de praktijk nog!
Na een serie testmetingen die niet echt goede resultaten gaven, wist ik niet zo goed welke kant ik nu het beste op kon gaan. Doorgaan met testmetingen in de hoop dat het wel zou lukken maar met het risico een boel tijd te verspillen aan iets wat geen nieuwe informatie oplevert? Of een nieuwe weg inslaan, maar welke dan? Op zo'n moment blijkt het grote belang van goede begeleiders die signaleren dat je ergens een beetje mee worstelt en je twijfels serieus nemen. Gelukkig hebben zij dan juist veel ideeën die mij weer een eind op weg hebben geholpen.
Inmiddels zijn de ideeën van mijn begeleiders wat aan het bezinken en krijg ik ook zelf weer meer inspiratie. Aan ideeën geen gebrek meer. Dan begint misschien wel het leukste deel van onderzoek doen. Niet gehinderd door technische obstakels of lastig te interpreteren verschillen tussen proefpersonen, ben ik vrij om dingen te denken als: "als DIT gaat werken, ben ik de eerste die dit op die manier gemeten heeft!" en "met de resultaten van deze studie kan ik wel 3 papers schrijven! dat is de helft van mijn proefschrift!"
In mijn hoofd klopt het allemaal al... nu de praktijk nog!
maandag 13 september 2010
Beweging voor wetenschappers
Wetenschap is alles behalve een zittend beroep.
Mijn kantoor is in gebouw A, mijn meetopstelling is in gebouw B. Als ik van mijn kantoor naar mijn opstelling wil moet ik in gebouw A de gang uitlopen en de overdekte brug naar gebouw B oversteken. Ik bevind mij dan aan de áchterkant van gebouw B, 1 verdieping onder het lab.
Voor ik echter het lab open kan maken moet ik eerst mijn sleutel activeren. Aan de vóórkant van gebouw B. 2 lange gangen door, trap af, sleutel activeren, trap weer op, 2 lange gangen door, en nog een trap op om uiteindelijk bij het lab te komen.
Nu kan ik mijn opstelling opstarten, de meting voorbereiden en even op adem komen.
Mijn kantoor is in gebouw A, mijn meetopstelling is in gebouw B. Als ik van mijn kantoor naar mijn opstelling wil moet ik in gebouw A de gang uitlopen en de overdekte brug naar gebouw B oversteken. Ik bevind mij dan aan de áchterkant van gebouw B, 1 verdieping onder het lab.
Voor ik echter het lab open kan maken moet ik eerst mijn sleutel activeren. Aan de vóórkant van gebouw B. 2 lange gangen door, trap af, sleutel activeren, trap weer op, 2 lange gangen door, en nog een trap op om uiteindelijk bij het lab te komen.
Nu kan ik mijn opstelling opstarten, de meting voorbereiden en even op adem komen.
Abonneren op:
Posts (Atom)